Uit het leven van Prinses

  Het is er weer tijd voor! De zomerzon komt langzaam tevoorschijn. Het voorjaar is koud gestart, naar mijn mening té koud! Het is dinsdag wanneer ik dit schrijf. Vandaag schijnt de zon uitbundig en wordt de temperatuur eindelijk aangenaam. Bijna geen wind en strakblauwe lucht. Wat een levenslust krijg je hier toch van. Een zonnestraal op je gezicht doet zoveel meer dan een regenbui op je hoofd. Vrolijke gezichten alom en ‘s-avonds is het langer licht. Zomerkleuren worden uit de kast getrokken, weg met die winterse kleding. Plannen worden gemaakt en we kijken smachtend uit naar een lange periode van warmte en het buitenleven. Kom maar op met de zomer.... ons brein is er ook aan toe. Wellicht zal de mens hierdoor ook meer geduld en liefde voor elkaar krijgen. Gooi korte lontjes bij de wintergarderobe in de kast of beter bij het grofvuil, respecteer elkaars normen en waarden, lach eens wat vaker naar elkaar en geef elkaar de ruimte. Zo kunnen we allemaal optimaal genieten van deze zonnig

  Er wordt veel geoordeeld over elkaar zonder dat men de werkelijkheid weet. Het is een soort wantrouwen van mensen die dan maar zelf verzinnen waarom een ander ergens niet toe in staat is.   Als je heel goed nadenkt dan merk je dat je er zelf ook wel eens aan mee doet. Ik betrap me er zelf ook op dit ook wel eens te doen. Oordelen over een ander omdat het aan de moed ontbreekt rechtstreeks die persoon te vragen hoe het zit. Stom eigenlijk want hier kweek je onvrede mee. Achteraf voel je jezelf schuldig als je het werkelijke verhaal hoort. Dan blijkt dat het toch net even anders in elkaar steekt. Het siert je dan om toe te kunnen geven dat je fout zat en rest je niks anders dan een welgemeend excuus aan te bieden.   Over mij wordt natuurlijk ook geoordeeld en ik denk dat iedereen het gevoel wel eens heeft dat mensen een mening over je hebben terwijl dit niet op waarheid berust. Het zou mooi zijn als we met z'n allen kunnen afspreken dat we proberen om oordelen te vermijden en mense

  Wij mensen hebben een enorm aanpassingsvermogen en hebben de neiging om onszelf hierin te verliezen.  Komen we in een omgeving waarin we ons niet prettig voelen dan gaan automatisch de voelsprieten uit en stellen we ons terughoudend op. Zijn we op bekend terrein dan durven we onszelf te zijn.   Wat andere mensen van ons denken vinden we belangrijk maar of dat de juiste instelling is? Ik weet het niet. Waarom kunnen we niet overal gewoon onszelf zijn. Ben je stil dan ben je saai ben je uitbundig dan kom je aandacht tekort. Vaak zijn wij in staat hier een middenweg in te vinden maar dat lukt niet altijd, en wat belangrijker is dat HOEFT ook niet altijd. De mening van anderen beïnvloed een groot deel van je persoonlijkheid bewust en onbewust.   Jammer is dat toch. Mijn mening is wees jezelf en nóg belangrijker blijf dicht bij je eigen persoonlijkheid. Durf te leven zoals jij dat wil en niet zoals een ander van je verwacht. Als dat niet wordt geaccepteerd dan zegt dat meer over de persoo