VERSLAAFD

 (Op verzoek van mijn echtgenoot heb ik onze zorgen en gevoelens in deze blog verwerkt.)

Wanneer een dierbare verslaafd is, heeft dat effect op het hele gezin. Het valt onder de categorie  familieziekte want iedereen wordt hierdoor getroffen. Net zoals de verslaving er langzaam in sluipt, worden de grenzen van ouders, die het gedrag van de verslaafde meemaken, ook steeds verder opgerekt. Voor buitenstaanders is vaak moeilijk te begrijpen waarom je zoveel toestaat van de verslaafde. Misschien hadden wij wel oogkleppen op omdat steeds beloofd werd, ik doe het niet meer en komt allemaal goed. En eerlijk je wil t ook niet zien.

Maar als ouders heb je niet de macht wat te veranderen. Dit moet de verslaafde zelf doen. Experts zeggen,: verslaving aan Canabis is een ziekte. Een ziekte in het brein. 

Om te helen moet de verslaafde eerst alles kwijt raken wat hem dierbaar is voordat de juiste hulp geboden kan worden. En zo ver is het hier nu gekomen. De psychose was wederom daar. 3x is scheepsrecht hij is alles kwijt en beseft eindelijk dat hij intern moet om wat van zijn leven te maken.

Of dit niet eerder kon? Velen zullen zich dat afvragen, maar nee, de keus moeten ze zelf maken en kan niet worden afgedwongen. 

Begin volgende week is ons voorzichtig toegezegd en nemen we afscheid van onze jongste voor een intensief programma, intern ver weg van huis.

Pijn, opluchting, schuldgevoelens, angst en vermoeidheid, alles komt er bij ons uit. Na drie keer is het klaar en hopen wij met kerst een uitgerust fris gezin te zijn die eens een rooskleurig jaar tegemoet gaat.

Liefs van een hoopvolle Prinses  x